ناكامی در به سرانجام رساندن پروژه جنگ روانی علیه فعالیت های هسته ای صلح دوستانه ایران، غرب را بر آن داشته است تا با طرح ادعاهای تكراری، چهر ه ای خشن و غیرمنطقی، ناكارآمد و تهدیدآمیز از ایران به تصویر كشیده و افكار عمومی جهان را علیه كشورمان برانگیزد.

اقدامی كه پیش از این نیز طی دو دوره در دهه های 60 و 70 شمسی با تعیین گزارشگر ویژه، ارایه گزارش به مجمع عمومی سازمان ملل و صدور قطعنامه علیه ایران دنبال شد.

رینالدو گالیندوپل گزارشگر از سال 1365 تا 1373 و موریس كاپیتون از سال 1374 تا 1380 به عنوان نمایندگان ویژه حقوق بشر چندین بار به ایران سفر و گزارش های متعدد و هدفداری را در این زمینه به سازمان ملل ارایه كردند.

**گزارش جدید با محتوای تكراری

-------------------------------------

سال گذشته بعد از گذشت 9 سال، درحالیكه كمسیون حقوق بشر به شورای حقوق بشر سازمان ملل تغییر ماهیت داد در نشستی كه 4 فروردین 1390 در ژنو انجام شد، پیش نویس قطعنامه ای را درباره تعیین گزارشگر ی ویژه برای ایران به تصویب رساند.

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در فروردین 90 به تعیین یك گزارشگر ویژه برای ایران رای داد و در ماه خرداد، احمد شهید وزیر امور خارجه سابق مالدیو را به عنوان گزارشگر ویژه انتخاب كرد.

اولین گزارش احمد شهید در 23 مهر ماه 90 درحالی نوشته شد كه وی اعلام كرد، به سبب كمبود وقت! این گزارش كوتاه تر از گزارش های بعدی اش خواهد بود. گرچه همین گزارش كوتاه كه به بیان خود احمد شهید با عجله هم تنظیم شده بود غیر از مقدمه شامل شیوه تحقیق و نتیجه و دارای بخش 'وضعیت حقوق بشر' است كه به شش فصل تقسیم می شود. همین عجله ای كه دلیلی هم برایش اعلام نشد، باعث گردید موضوع های مطرح شده در این سند تكراری و كپی گزارش های گزارشگران قبلی باشد.

بی بی سی كه اولین رسانه منتشر كننده این گزارش بود در این باره نوشته است: 'نحوه رفتار با فعالان سیاسی و مدنی، برخورد با روزنامه نگاران و هنرمندان، محدودیت آزادیهای فردی و حقوق زنان ... اینها تنها بخشی از سرفصلهای گزارش احمد شهید است.'

دومین گزارش احمد شهید در نوزدهمین نشست شورای حقوق بشر در ژنو كه از دوشنبه 8 اسفندماه 90 تا 3 فروردین‌ماه 91 ادامه داشت ارایه گردید. نكته مهم در جمع آوری اطلاعات برای گزارش احمد شهید این است كه همچون دوره های گذشته نه از طریق حضور در محل و مشاهده میدانی، بلكه از طریق مصاحبه و گرفتن اطلاعات از افرادی تهیه شده كه در همه موارد دشمنی آنان با نظام جمهوری اسلامی ثابت شده است. احمد شهید در روند تهیه گزارش خود حتی به ادعاهای اعضای سازمان منافقین خلق نیز استناد كرده، درحالیكه ‌این گروهك یك گروه تروریستی معرفی شده در جهان است.

**عدم ذكر مصادیق و كلی گویی در گزارش ها

---------------------------------------------------

بررسی گزارش های قبلی گزارشگران غرب و مقایسه آن با دو گزارش ارایه شده توسط احمد شهید نشان می دهد كه موضوعات در ادوار مختلف تغییر نكرده و نیز در تمام این گزارش ها نشان از نبود مصادیق و كلی گویی دارد.

بولتن 'بازبینی مفاد گزارشهای حقوق بشری علیه ایران' كه دراردیبهشت ماه سال 90 توسط گروه پژوهش های خبری ایرنا منتشر شد نشان می دهد، در گزارش های گذشته سازمان ملل، موضوع های زنان، اقلیت ها، مطبوعات از مهمترین محورهای گذشته گزارش های قبلی آنها بوده است.

احمد شهید نیز در دو گزارش خود به این مسایل پرداخته است. مسایلی چون: نحوه رفتار با فعالان جامعه مدنی، آزادی اجتماعات، حقوق زنان، اقلیت های قومی و مذهبی و مجازات اعدام.

طبق بررسی های انجام شده در همین بولتن آمده است كه در گزارش های ارایه شده توسط رینالدو گالیندوپل و موریس كاپیتون به ندرت از مصادیق استفاده شده و بیشتر كلی گویی برای اثبات نقض استانداردهای بین المللی حقوق بشر و قانون اساسی ایران توسط نظام جمهوری اسلامی است. به عنوان مثال موضوع اقلیت ها به عنوان یك مساله كلی در نظر گرفته شده و گاه مصداق آن اقلیت های دینی بوده اند و گاه اقلیت های مذهبی.

در گزارش های گزارشگران قبلی معمولا اسامی منابع ذكر نمی شود و بر فرض مثال گفته می شود 'بنا به اظهارات یك فعال جوان ایرانی'، 'طبق گفته های یك منبع مطمئن'، 'دیگر منابع اطلاعاتی فاش كردند' یا 'به عقیده برخی مفسران'. در دو گزارش احمد شهید نیز كلی گویی های زیادی وجود دارد. استفاده از كلماتی چون: 'تمام مصاحبه شوندگان'، 'اظهارات شاهدان' و 'بعضی(از مصاحبه شوندگان) اظهار كرده اند' نشانه كلی گویی در این دو گزارش است. این موارد از درجه اعتبار این گزارش ها به شدت می كاهد.

**گلایه های بی اساس

---------------------------

بی بی سی نوشت: آقای شهید در این گزارش از عدم همكاری مقامات ایران گلایه كرده و نوشته است كه آنها با درخواست او برای سفر به این كشور موافقت نكرده اند.

موافقت و عدم موافقت در انجام سفر گزارشگران به ایران در روند گزارش های این گزارشگران تاثیری ندارد چنانكه رینالدو گالیندوپل گزارشگر از سال 1365 تا 1373 و موریس كاپیتون از سال 1374 تا 1380 به عنوان نمایندگان ویژه حقوق بشر چندین بار به ایران سفر كردند، اما گزارش های متعدد ارایه شده به سازمان ملل ازسوی آنها هدفدار و دور از واقعیت های موجود بود. آنچه مسلم است، اینست كه آنها كماكان به بزرگ نمایی های خود در ارتباط با نقض حقوق بشر در ایران دست می زنند. همانطور كه هم اكنون ادعاهای خود را كه براساس اطلاعاتی است كه از سازمان ها و افراد مختلف به دست آنها می رسد تدوین می نمایند.

**سخن آخر

--------------

ارایه تصویر‏ غیرواقعی از جمهوری اسلامی طی سال های اخیر با موضوع وضعیت‏ زندانیان سیاسی و ادعای نقض حقوق بشر در ایران بوده است. رسانه های خارجی همواره در قبال اتفاق ها ایران دو سیاست را دنبال می كنند. نخستین سیاست این است كه در قبال هر رویدادی كه سبب می شود چهره ایران در دنیا مثبت نشان داده شود سكوت اختیار می كنند. به طور مثال در حوزه زنان این رسانه ها از وضعیت برتر زنان ایران همچون تحصیل، حق رای،كار و غیره كه در مقایسه با بسیاری از كشورهای دیگر در جایگاه ویژه ای قرار دارد چشم پوشی می نمایند. سیاست دیگر آنها برجسته سازی و بزرگ نمایی رویدادهای نادر، اما مورد علاقه آنهاست چنانكه در سال 89 موضوع سنگسار سكینه آشتیانی كه هرگز هم انجام نشد به مدت 6 ماه خوراك خبری رسانه های بیگانه را تامین و دنیا را نسبت به وضع زنان ایران بدبینانه و نگران كننده ترسیم كرد.

هدف اصلی در گزارش های این رسانه ها، القا نقض حقوق بشر، خشونت در مجازاتهای اسلامی، برانگیختن حس همدردی مردم جهان علیه ایران و خریدن رای منفی علیه ایران برای تصمیم گیری های بزرگ و ضدانسانی توسط دولت های غربی علیه ایران است.

ازسوی دیگر وجود بحران های بزرگتر كه از آن به بهار عربی و اسلامی یاد می‌شود همه به طریقی بر علیه مواضع و اهداف غرب می باشد. همین امر سبب افزایش موقعیت جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه و شمال آفریقا شده و غربی ها را وا می دارد تا از كارت های ذخیره خود برای انحراف اذهان مردم استفاده كنند. ادعای نقض حقوق بشر در ایران یكی از این كارت هاست كه امروز با اوضاع جهان عرب و بهم ریختگی های اقتصادی كشورهای غربی بسیار به كار آنها آمده است.

وضعیت اعتراض های مدنی در آمریكا كه به جنبش آزادی وال استریت شهرت یافته است، نیز غرب را وحشت زده كرده است. به همین دلیل این كشورها برای معطوف كردن اذهان مردم دست به طراحی سناریوهای مختلف علیه كشورمان زده‌اند تا برای سرو سامان دادن به اوضاع وخیمشان زمان خریداری كنند. انتشار گزارش حقوق بشر ایران ازسوی گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در همین راستا طراحی شده است.

پژوهش**1732**9123