15ـ مهربانی با كودكان، عنایت به جوانان

در جامعه جاهلیت زده حجاز كه دختر را ننگ می دانستند و عاطفه نسبت به كودكان كم بود و معیار مهم در نظرشان كهولت سن و شیخ قبیله بود، پیامبر خدا(ص) به كودكان مهربان بود، دختر را عزیز می داشت و ضمن توجه به جوانان، معیار را لیاقت و توانایی قرار داده بود.

آن حضرت می فرمودند پنج چیز است كه تا زنده ام ترك نخواهم كرد و یكی از آنها سلام كردن به كودكان است تا پس از من سنت شود.

ایشان نام كودكان را با احترام می بردند، درباره دختران سفارش ویژه داشتند و می فرمودند: بهترین فرزندان شما دخترانند و از نشانه های خوش قدمی یك بانو آن است كه فرزند نخست او دختر باشد.

آن حضرت به پدری كه از تولد دخترش ناراحت شده بود، فرمودند: او همچون گلی خوشبو است كه از آن بهره می بری.

پیامبر خدا(ص) به فرزندان خود مهر می ورزیدند، آنان را در آغوش می گرفتند، لب هایشان را می بوسیدند و به اكرام فرزندان و دوست داشتن آنان سفارش می كردند و توصیه می فرمودند كه حتی در بوسیدن فرزندانتان به عدالت رفتار كنید.

حضرت رسول (ص) بوسیدن فرزند را كاری با اجر و ثواب می دانستند و فرمودند: هر كس فرزندش را ببوسد، خدا برای او حسنه ای می نویسد.

روزی پیامبر خدا(ص) دو فرزندش حسن و حسین (علیهماالسلام) را بوسید. شخصی به نام 'اقرع بن حابس' كنار آن حضرت بود و به حضرت گفت: من 10 فرزند دارم و تاكنون هیچ یك را نبوسیده ام! پیامبر فرمودند: من با تو چه كنم، كه خدا رحمت و عطوفت را از دلت كنده است؟!

لذا آن حضرت تاكید داشتند كه 'كودكان را دوست بدارید و به آنان شفقت و مهربانی داشته باشید.' هر گاه حسن و حسین (ع) بر پیامبر خدا (ص) وارد می شدند، آن حضرت برخاسته و آن دو عزیز را در آغوش می گرفتند و بر دوش خود سوار می كردند.

پیامبر اعظم(ص) به لیاقت و كاردانی جوانان احترام می گذاشتند و آنان را به كارهای مهم و سنگین می گماشتند و معیار فرماندهی و مسوولیت در نظر آن حضرت، فقط ایمان و كاردانی و تقوا بود و به سن و سال توجهی نداشتند.

رسول اكرم (ص) در آستانه رحلت، سپاهی را ماموریت دادند كه برای دفع دشمن به جبهه بروند و 'اسامه بن زید' را كه جوانی 18 ساله بود، به فرماندهی برگزیده و از همه بزرگسالان خواستند كه تحت فرمان او بسیج شوند و به اردوگاه بروند.

پیش از هجرت هم جوان لایق و باایمانی همچون 'مصعب' را به یثرب فرستادند تا مردم آنجا را با اسلام آشنا كند و به آنان قرآن بیاموزد و 'جعفربن ابی طالب' را با آنكه سن زیادی نداشت، به ریاست گروهی گماشتند كه به حبشه هجرت كردند.

حضرت محمد (ص) توصیه می فرمودند كه با جوانان رفتار نیك داشته باشید، چرا كه آنان دل نازك ترند و می فرمودند: خداوند مرا به عنوان بشیر و نذیر فرستاد، جوانان پذیرفتند و با من هم پیمان شدند، ولی پیران مخالفت كردند.

در نظر پیامبر اسلام (ص)، جوانی كه راه طاعت خدا و عفاف را پیشه گیرد، بسیار ارجمند بود و از جوانان باتقوا، بسیار ستایش می كردند، بخصوص جوانان توبه كار را محبوب خدا می دانستند و به جوانان توصیه می فرمودند كه برای مصونیت از گناه، زودتر ازدواج كنند و از جمله حقوق فرزندان بر پدران را آن می دانستند كه چون به سن ازدواج رسیدند، فرزندان را ازدواج دهند و سفارش آن حضرت بود كه قدر جوانی را پیش از فرا رسیدن پیری بدانید.

پیامبر خدا (ص) آموزش در نوجوانی و كودكی را مهم و آن را همچون نقشی بر سنگ می دانستند كه ماندگار است. در تشویق جوانان به ایمان و طاعت، می فرمودند: خداوند جوانی را دوست دارد كه جوانی خویش را در اطاعت پروردگار صرف كند.

آن حضرت دوست داشتند كه جوانان حرفه و شغل داشته باشند و كار كنند. اگر جوانی را می دید كه بیكار است، می فرمود 'از چشمم افتاد.' در میان یاران او، چهره جوان بسیار می توان دید، چه در دوره مكه چه مدینه، چون عنایتی كه آن حضرت به جوانان و هدایت ایشان داشتند، بیشتر بود.

فراهنگ**1003**